Łąka Warszawska
Koszenie łąk jako warunek ich istnienia
Łąki i pastwiska to zbiorowiska półnaturalne, warunkiem ich istnienia jest umiarkowana gospodarka człowieka – bez koszenia łąki nie przetrwają, zarośnięte przez ziołorośla, krzewy i wreszcie las.
Nadwiślańskie łąki powstały zapewne setki lat temu jako źródło paszy dla bydła i koni. Rośliny łąkowe są przystosowane do corocznej presji koszenia i znoszą je bardzo dobrze, koszenia nie lubią natomiast gatunki inwazyjne – nawłoć olbrzymia, klon jesionolistny.
Ich osłabienie wiąże się m.in. z poprawą warunków świetlnych, co daje szansę wzrostu gatunkom łąkowym, wciąż obecnym na tych terenach. Wraz z roślinami wracają ptaki i bezkręgowce. Większa bioróżnorodność wiąże się z większą odpornością ekosystemu na zaburzenia.
Koszenie nadwiślańskich obszarów jest dość uciążliwe ze względu na nierówności terenu, gruz w podłożu oraz wysoką roślinność, jednak z każdym następnym pokosem teren jest bardziej uporządkowany, a zabiegi łąkarskie łatwiejsze.
Projekt dofinansowany z funduszy EOG
Beneficjent: m.st. Warszawa
Poziom dofinansowania: 85%
Kwota dofinansowania: 1359 787,50 PLN
Projekt : „Restytucja łąk zalewowych na warszawskim odcinku OSOP Natura 2000 Dolina Środkowej Wisły (PLB 140004)” dofinansowany jest ze środków pochodzących z Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014 w ramach Programu Operacyjnego PL02 „Ochrona różnorodności biologicznej ekosystemów”.
www.eeagrants.org
Projekt realizowany jest przez m.st. Warszawę oraz Uniwersytet Warszawski